TABLO 1732R

TABLO 1732R

DREWNIANE TABLO + STRZELBA SKAŁKOWA 1732R AG34/FC3
DREWNIANE TABLO + STRZELBA SKAŁKOWA 1732R.

DREWNIANE TABLO + STRZELBA SKAŁKOWA 1732R.


Prezentowany model jest wierną repliką oryginału, z której można oddać dodatkowo pusty-suchy strzał (waga i wymiary jak w oryginale).


REPLIKI NASZEJ FIRMY CENIONE SĄ PRZEZ NAJWYŻSZEJ KLASY KOLEKCJONERÓW.


ŚWIETNIE NADAJĄ SIĘ NA PREZENT M.IN. DLA: SZEFA, MĘŻA, CHŁOPAKA ITP.


W OFERCIE POSIADAMY TAKŻE EKSKLUZYWNE OPAKOWANIA DREWNIANE ORAZ SZEROKĄ GAMĘ PRODUKTÓW DO EKSPOZYCJI REPLIK BRONI PALNEJ I BRONI BIAŁEJ, TAKICH JAK : RAMY, ZAWIESZKI, STOJAKI, TABLA itp.



Producent: Włochy (AG34/FC3.01)
długo­ść 108 cm
wysokość 19 cm


waga: 3,2 kg


Strzelba wykonana jest ze stopu cynku i aluminium, który uniemożliwia przeróbkę na broń palną (w rozumieniu ustawy o broni i amunicji) oraz drewna


Tablo wykonane jest z naturalnego drewna.


CIEKAWOSTKA:


Sukces zamka kołowego był krótkotrwały. W połowie lub pod koniec XVI w. w północnej Europie wynaleziono zamek zatrzaskowy ( skałkowy, tzw. typ północny).


W zamku tym zastosowano kurek, w którym mocowano kawałek krzemienia. W momencie pociągnięcia za język spustowy kurek opadał do przodu i uderzał w stalową płytkę, powodując iskrę, która zapalała proch umieszczony w panewce.


Podobny zamek, zwany zamkiem Miqueleta (tzw. typ śródziemnomorski), pojawił się w tym samym czasie w południowej Europie.


Wprowadzenie zamka skałkowego doprowadziło do rozpowszechnienia się pistoletów. Mimo ich poważnych wad ( zwłaszcza małego zasięgu strzelania, długiego procesu ładowania, trudności z użyciem w czasie złej pogody) pistolety były stuketczną bronią osobistą.


Dlatego odegrały ważną rolę w epoce, gdy nie istniały żadne zorganizowane siły policyjne, a rabusie krążyli drogami i ulicami miast po zapadnięciu mroku.



Link: allegro.pl/-i5091644573.html

STRZELBA SKAŁKOWA Z 1732r + tablo AG34/FC4.01
STRZELBA SKAŁKOWA Z 1732r. WRAZ Z DREWNIANYM TABLO

(AG34/FC4.01)


Materiał:
stop cynku i aluminium oraz drewno


Producent: Włochy


długość 108 cm
wysokość: 19cm
waga: 3,2 kg


To nie jest blaszana zabawka tylko realistyczna replika, której wagę poczujesz w rękach (waga i wymiary wzorowane na oryginale).


Realizmu dodaje możliwość przeładowania i oddania suchego strzału.


Nasze repliki wykonane są ze specjalnych stopów, co uniemożliwia przystosowanie jej do wystrzeliwania jakiejkolwiek amunicji (nasze repliki są pozbawione jakichkolwiek cech broni w rozumieniu ustawy o broni i amunicji). Nie jest to broń prawdziwa pozbawiona cech użytkowych w rozumieniu ustawy o broni i amunicji, gdzie proces pozbawiania cech użytkowych jest bardzo rygorystycznie regulowany prawem (specjalne zakłady rusznikarskie itp.). Nasze repliki nie stanowią broni lub jej przeróbek i jako repliki mogą być kupowane bez zezwoleń.


Poniżej kilka interesujących danych:



\"Broń czarnoprochowa - rodzaj broni palnej w której wystrzelenie pocisku jest efektem gwałtownego spalania czarnego prochu. Dziś taką broń w użyciu bojowym prawie zupełnie zastąpiła broń, w której spalane są różnego rodzaju prochy bezdymne, tzw. nitro.


Bronią czarnoprochową są wszelkiego rodzaju działa i broń ręczna produkowane do końca XIX wieku (a także ich późniejsze repliki), gdyż w tym wieku wynaleziono inne materiały miotające poza prochem czarnym, z reguły znacznie skuteczniejsze i nie wytwarzające dymu (prochy bezdymne). Broń czarnoprochowa była najczęściej ładowana odprzodowo, tj. od strony lufy, osobno prochem i pociskiem, ewentualnie wieloma pociskami, różnymi elementami uszczelniającymi takimi jak przybitki, flejtuchy. Istnieją też liczne przykłady broni czarnoprochowej odtylcowej, np. niemiecki model 1842, tzw. karabin Dreysego. W późnej broni czarnoprochowej często stosowano amunicję scaloną, bocznego bądź centralnego zapłonu, w papierowych gilzach lub łuskach.


W działach i wczesnej ręcznej broni palnej, np. rusznicach, samopałach, proch zapalał tlący się lont umieszczony w otworze w lufie w miejscu, gdzie znajdował się ładunek. Od XV wieku w broni ręcznej wykorzystywano różne typu mechanizmu odpalającego ładunek za pociągnięciem spustu - zamki: lontowy, kołowy, skałkowy, kapiszonowy, iglicowy (używany w broni na amunicję scaloną, najczęściej w 2. połowie XIX wieku), występujące w licznych wariacjach. Większość egzemplarzy broni czarnoprochowej odprzodowej miała lufę gładką, ze względu na trudności techniczne wykonania gwintu, a także przede wszystkim kłopotliwe ładowanie broni gwintowanej od przodu, kiedy pocisk trzeba było przepchnąć przez całą lufą, uważając jednocześnie aby go nie odkształcić. Istniały jednak egzemplarze gwintowane, przeznaczone szczególnie do polowania, dla strzelców wyborowych itp. W późniejszej broni odtylcowej lufę najczęściej gwintowano, w ten sposób znacznie zwiększając jej celność. W broni ręcznej przeznaczonej do strzelania śrutem - niektórych strzelbach myśliwskich, garłaczach, a także w kartaczach, gwintu nigdy nie stosowano. Broń czarnoprochowa może być przeznaczona do strzelania zarówno kulami, pociskami niekulistymi (tylko gwintowana), jak i śrutem\"1.



\"Zamek skałkowy to zamek ręcznej broni palnej odprzodowej, potocznie nazywanej flintą, od ang. flint - krzemień, w którym zapalenie prochu na panewce następuje od iskier powstałych przy uderzeniu skałki (krzemienia) zamocowanej w szczękach kurka o krzesiwo (płytkę metalową) przymocowane z prawej strony broni. Po naciśnięciu spustu broni,kurek ze skałką opadał na krzesiwo. Iskry padały na panewkę z prochem zapalając go. Płomień z panewki poprzez otwór zapałowy z boku lufy dostawał się do komory powodujac zapłon ładunku prochowego. Zamek skałkowy wynaleziony został ok. 1570 roku, a rozpowszechnił się na początku XVII w, wypierając wcześniej stosowane zamki lontowe i kołowe. Zastąpienie pirytu stosowanego w zamku kołowym krzemieniem pozwoliło na uproszczenie i potanienie konstrukcji, a przy tym znaczne uproszczenie obsługi broni. Zamek skałkowy stosowany był powszechnie od XVII do połowy XIX wieku (do końca broni odprzodowej), zastąpiono go przez zamek kapiszonowy, następnie przez broń odtylcową.


Zamek skałkowy typu francuskiego - wynaleziony ok 1630 roku. Zmiany tego zamka skałkowego polegały na tym, że pokrywa panewki i krzesiwo stały się jedną częścią tworząc najpopularniejszy typ zamka skałkowego na świecie. Prawie wszystkie muszkiety i karabiny z XVIII-XIX wieku były wyposażone w ten typ zamka\"2.


1-Broń czarnoprochowa [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2008-09-6 12:41Z [dostęp: 2008-09-9 17:21Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.­org/w/index.php?titl­e=Bro%C5%84_czarnopr­ochowa&oldid=139­80739


2-Zamek skałkowy [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2007-08-19 07:23Z [dostęp: 2008-09-9 17:15Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.­org/w/index.php?titl­e=Zamek_ska%C5%82kow­y&oldid=9113557



Link: allegro.pl/-i5301721246.html